Survival of the fittest. Iedereen weet al lang dat dit niet betekent dat de sterkste overleeft, maar degene die zich het beste weet aan te passen aan de veranderende omgeving.

Procesmanagement gaat bij veel organisaties nog steeds over het optimaliseren van de bestaande situatie. Dit is voornamelijk een intern feestje gericht op het wegnemen van knelpunten. Een proceseigenaar stuurt dan een proces aan en monitort dat het proces naar behoren wordt uitgevoerd. Dat is natuurlijk belangrijk, maar leidt in een continu veranderende omgeving al snel tot tunnelvisie. Je ziet zelden een proceseigenaar een meerjarenplan voor zijn of haar proces presenteren, alles is gericht op het hier en nu. De organisatie eindigt met een proces dat uitstekend is georganiseerd, maar totaal niet meer aansluit bij de buitenwereld. Operatie geslaagd, patiënt overleden…

Wat gaat er mis? Het lijkt wel alsof er door de waan van de dag nauwelijks aandacht is voor toekomstige ontwikkelingen en innovatie. Wie houdt nog in de gaten of het proces aansluit bij de behoeften van de omgeving? Wie heeft de blik naar buiten en vertaalt ontwikkelingen in concrete aanpassingen van het proces?