Een netwerk wordt verbonden door knopen. Wat is een verbindende werkwijze in een wereld die sneller verandert dan wij kunnen bijhouden? Het beleidsveld Ruimte van de gemeente Maastricht startte in 2012 een experiment met een kleine regelkring. De kern daarvan is stakeholders met waardengedreven dialoog te binden op de resultaten van co-creatie én de zelforganisatie van professionals tegelijk te versterken. Tijd is daarin een verbindende invalshoek.

De verbindende invalshoek

Hoe kunnen we een omgeving creëren, voor onszelf en voor elkaar, waarin we gefocust ons werk kunnen doen? Hoe kunnen overheden de participatie met burgers en bedrijven vergroten en co-creatief waarde ontwikkelen? Wat moeten managers daarvoor loslaten en wat juist niet? Hoe verbeteren we de kwaliteit van het werk, de gezondheid van de professional en de relevantie van de organisatie? Dat zijn de onderliggende vragen als het traject in 2012 start.

Managers zijn niet bang de controle kwijt te raken: de onvoorspelbaarheid en complexiteit is veel te groot om op rationalisering en controle te vertrouwen. Er wordt veel vergaderd om bij relevante actoren draagvlak voor interventies te creëren. Maar problemen stapelen zich op. Er worden wel brandjes geblust, maar de pyromaan gaat door. Een oude managementwet zegt: effectiviteit is kwaliteit maal acceptatie. E=K x A. Maar die wet lijkt niet te werken. Zit er een blinde vlek in die wet? Missen we bewustzijn? Want als dat zo is, heeft harder sturen geen zin, maar loslaten ook niet.

De analyse van het speelveld van overheidsorganisaties is, dat hun omgeving steeds sneller (tijd) en complexer (inhoud) en interactiever (stakeholders) wordt. De Caleidoscoop laat zien dat deze drie invalshoeken eigen eisen stellen en alle drie noodzakelijk zijn voor duurzame productiviteit: maakbaarheid, draagvlak en beloofbaarheid. Neem je één van de drie aspecten niet mee, dan wordt management een illusie. Er wordt al volop gerationaliseerd en afgestemd. Daar zit het niet. De invalshoek van de zoektocht van de gemeente Maastricht wordt tijd. Aandacht voor hoe de professional zijn tijd besteed en de beloofbaarheid van zijn afspraken organiseert. Dat is de invalshoek van het transitietraject dat Maastricht doorliep. Gebaseerd op de ‘wet van Archimedes voor mensen’ E = K x A². Een combinatie van co-creatie (inhoud), verbinding (stakeholders) en zelforganisatie (tijd).

LEES MEER / BUSINESS INNOVATIE OPLEIDINGEN / INSCHRIJVEN GRATIS WEBINAR BUSINESS INNOVATION