De nieuwscultuur is de afgelopen jaren verschoven van massamedia, waar elke abonnee of kijker hetzelfde voorgeschoteld krijgt, naar online‐media, waar de nieuwsconsument zelf zijn keuze maakt en interactief is. Zowel bij de geschreven als bij de audiovisuele pers wordt daarom de noodzaak onderkend om veel meer nieuws online te brengen, en dan natuurlijk het liefst door dezelfde journalisten, om ‘dubbel werk’ te voorkomen. Hoofdredacties bedenken dan ook het ene plan na het andere om nieuws sneller en bij voorkeur multimediaal online te brengen, of om juist op internet verdieping aan te brengen, omdat de ruimte daar nu eenmaal onbegrensd is.

‘Doelstellingen worden niet gehaald’

Vaak worden de ambitieuze doelstellingen in die plannen niet gehaald, wordt er ten halve gekeerd of wordt het roer helemaal omgegooid, stelt Tameling vast. Zij verrichtte in 2011 en 2012 etnografisch onderzoek bij de Volkskrant, NOS Nieuws, Het Financieele Dagblad en BNR in de vorm van uitvoerige gesprekken met alle geledingen van de redacties. Ook kreeg ze inzage in beleidsdocumenten over crossmediaal werken.

‘Voor audiovisuele nieuwsredacties zoals BNR en de NOS is die overgang wat kleiner omdat die veel meer deadlines op een dag hebben dan de kranten, maar voor allemaal geldt dat ze veel minder uit de mogelijkheden halen dan erin zit’, aldus Tameling. ‘Zo zijn de online redacties relatief klein, hebben ze weinig in te brengen, is het online platform nog erg op tekst gericht in plaats van op beeld en maken ze maar in beperkte mate gebruik van online statistieken.’